Imaxina o Castro de Baroña

Hoxe calquera actuación de posta en valor dun xacemento arqueolóxico, mesmo unha escavación convencional en área, son impensables sen un plan de difusión que inclúa actividades paralelas para todos os públicos. As nosas iniciativas recentes na Cruz do Castro de Carballedo e no Castro das Barreiras de Vimianzo, demostran a viabilidade dos propios depósitos como equipamentos culturais, preferentemente ao servizo da educación e o lecer da comunidade local.

O obradoiro celebrado no castro o mes de agosto pasado, coincidindo co fin de semana da Feira Celta de Porto do Son, axustouse a esa liña e foi un exitazo completo. Titulábase "Imaxina e debuxa o Castro de Baroña" e planeouse como unha actividade aberta e de balde, como eu penso que ten que ser a cultura. Contou, ademais, coa asistencia dun colaborador de excepción, o arquitecto Marcial Rodríguez, outro apaixoado de Baroña e un dos seus máis grandes valedores. Apuntáronse preto de medio centenar de persoas: turistas, veciños do Son, afeccionados á arqueoloxía, moitos rapaces e incluso familias enteiras. Lonxe deses obradoiros ou "talleres" tan de moda, aparatosos e dirixidos, aquí todo foi espontáneo. Ese pelotón de namorados baroñeses dispersouse polo xacemento para captar nos seus cadernos a súa particular visión dun asentamento fortificado da Idade do Ferro. Por primeira vez, e como diría o meu mestre Felipe Senén, os compoñentes deste heteroxéneo e alegre grupo non foron espectadores dun magnífico cadro, senón que se converteron nos actores da súa propia visita.

Cincuenta debuxos son cincuenta visións distintas, pero todos tiñan unha cousa en común. ¿E saben cal?. Nesas pinturas non se ollaban ruínas, había xente, persoas. E non só elas. Tamén porcos, ovellas, carros tirados por bois, gamelas na praia, un sol resplandecente e ata peixes choutando fóra do mar: a materia da que está feita o pasado. Toda unha emocionante lección de arqueoloxía.

Tito Concheiro